Het wattenstaafje diep in mijn neus, de lange avonden achter het scherm van mijn laptop en het eindeloos bieden op het internet. Het is het allemaal waard geweest. 15.000 euro bleek uiteindelijk nodig om als hoogste bieder een kaartje te bemachtigen.
Vandaag was het eindelijk zo ver. Samengepakt met andere feestvierders in een bus naar het Chasséveld. Het is lang geleden dat ik lijven tegen me aan voelde drukken. De lucht van alcohol en zweet, het meisje dat in mijn oor tetterde hoe ‘excited’ ze wel niet was en de overdaad aan de kleur oranje in haren, kleding en accessoires maakte me euforisch.
Man, wat heb ik dit gemist.
Op het plein snolle-bollekte ik te midden van een dampende massa wel 538 keer van links naar rechts en genoot ik samen met 10.000 anderen intens van al het vertier. Plots verstomde het geluid en degradeerden kleuren tot grijstinten. Bewegingen voltrokken zich in slow motion. Ik stond ineens helemaal alleen en naakt op het grote veld. Ik zag links een grote groep vermoeide, woedende verpleegkundigen naderen. Van de rechterkant kwamen boze horecabazen en stakende politieagenten. Achter me doemde een veelkleurige massa koffiedrinkende corona-ontkenners op en recht voor me strompelden blauw aangelopen, stikkende zombies met beademingsmaskers op hun gezicht. Her en der zag ik een verdwaalde detailhandelaar of zzp’er die me vuil aankeek. Ondertussen probeerden GGD-medewerkers zoveel mogelijk mensen in hun bovenarm te prikken.
‘Ik zag links een grote groep vermoeide, woedende verpleegkundigen naderen’
Ik hoorde de stemmen van Gommers, Engel, van Dissel, De Hond en De Jonge door elkaar heen praten. Ze moeten iets in mijn drankje hebben gestopt, was mijn laatste gedachte vlak voordat het licht uit ging.
Ik ontwaakte op een matras op de grond in een door tl-lampen verlichte gang. Het lag er vol met in oranje geklede mensen. Er werd gesmiespeld, gekermd en gekreund. Er was echt geen plaats op de spoedeisende hulp, ving ik op. Ik keek naar mijn slagaderlijke bloeding en schrok wakker.
De slaapkamer was bedompt. Het oranje vlaggetje lag naast het nachtkastje. Ik was opgelucht dat het een droom was, maar die 15.000 euro? Dat blijft bitter.
Stefan van Teeffelen is docent bij de opleiding Social Work in Den Bosch
Punt. Of had jij nog wat?