‘Het is geen bullshit dat ik zo boos ben’

Claudia van Berge Henegouwen, tweedejaarsstudent Ruimtelijke Ontwikkeling in Tilburg, liep afgelopen zaterdag mee in de grote demonstratie in Amsterdam. De zogenaamde pechstudenten eisten meer compensatie voor het mislopen van de basisbeurs. Samen met haar vriend beleefde ze het compensatieprotest ‘Niet mijn schuld’. Voor Punt legde ze haar dag vast.

09:00 uur: Na haar ontbijt legt Claudia haar spullen klaar; een treinkaartje, mondkapje en zelfgemaakte lunch. “Als ik in Amsterdam moet lunchen is dat best prijzig”, vertelt ze daags na het protest. Elke euro is voor haar belangrijk. De tweedejaarsstudente woont op kamers in Tilburg en heeft een studieschuld van 29.000 euro. “Ik heb uitgerekend dat ik rond de 58.000 euro zit wanneer ik klaar ben.” Claudia is dit jaar blijven zitten. “Door corona”, zegt ze. “Met mijn ADHD was het thuiswerken een no-go.” Dit extra studiejaar levert haar 16.000 euro extra schuld op.

11:00 uur: Op het station in Tilburg is het aardig druk. “We zijn met zo’n 36 mensen met studieschulden vanuit Tilburg”, zegt ze. Claudia raakt aan de praat met een andere student. Hij vertelt een flinke schuld van 60.000 euro te hebben. “De hele rit kletsen we over hoe boos we wel niet zijn.” In Den Bosch stapt haar vriend Rodney in de trein. Samen reizen ze richting de hoofdstad.

13:00 uur: Ze zijn op weg naar het Paleis op de Dam, maar vanwege de verwachte drukte is de demonstratie verplaatst naar het Museumplein. Ze snellen erheen. “Voor het eerst voel ik dat ik niet alleen ben. Zie je wel! Ik ben niet gek.” Er zijn zoveel meer mensen met studieschulden, is de gedachte van Claudia als ze de menigte bij elkaar ziet. Ontroerend vindt ze de mensen van een wat oudere leeftijd die ook aanwezig zijn. “Fijn dat ook die generatie inziet dat het geen grapje is. Twee dames leven met ons mee en zien in dat wij later alles voor hen moeten betalen, maar dat wij ook al met enorme schulden zitten. Dat hebben zij niet.”

13:30 uur: Onder andere de politieke partijen VVD, Partij voor de Dieren en VOLT spreken de demonstranten toe. “Jammer was dat er een groep studenten door de politici heen schreeuwde. Ik kon er niet veel van verstaan.” Claudia vertelt over de VVD: “Die vrouw zei ons dat wij met een plan moeten komen. Dat vind ik zo dom.” Er wordt gesproken over de ‘pechgeneratie’ die ook de gepeste generatie is. “En dat gaat veel verder terug. Zelfs al op de basisschool was het voor onze generatie al onduidelijk of wij de rekentoets en de citotoets nu wel of niet moesten maken. Wij zijn precies met alles genaaid”, concludeert ze.

14:15 uur: De achtduizend demonstranten beginnen aan de tocht door de stad. Claudia en haar vriend sluiten aan. Spandoeken en vlaggen sieren de stoet dwars door Amsterdam. Als na een tijdje het oog van Claudia op een boekwinkel valt, stappen ze naar binnen. “Ik wilde mezelf graag een cadeautje geven. Ik heb een mooi boek gekocht.” Vanuit de etalage kijken zo nog naar de voorbijtrekkende menigte.

16:30 uur: Na sightseeing door de hoofdstad houden Claudia en haar vriend het voor gezien en gaan ze richting het station. Claudia hoopt dat ze vandaag iets voor elkaar heeft gekregen en dat er wat meer geld komt. “Het liefst wil ik de volledige misgelopen 14 tot 16 duizend euro krijgen, zoals de generaties voor ons hebben gehad. Ze hoeven niet álles kwijt te schelden, maar alle kleine beetjes helpen.” De dag voelt voor haar vooral als een dag van begrip en saamhorigheid. “Vaak denk ik dat ik met mijn situatie niet serieus word genomen. Maar vandaag heb ik gemerkt dat ik niet meer alleen sta en dat het geen bullshit is dat ik zo boos ben.”