Graduation Show CMD toont onder andere afstudeerwerk dat beoordeeld is met een 10

De scripties zijn ingeleverd, de eindresultaten bekend en de Graduation Shows zijn in volle gang, zoals die van Communication & Multimedia Design (CMD) in Breda. Zo’n vijftig nieuwe designers laten zien waar ze mee zijn afgestudeerd. Punt nam een kijkje.

Een wow-effect bij binnenkomst; veel fascinerende installaties, mooi vormgegeven en doordacht werk. Zoals dat van Jascha Huisman. Zijn werk is bekroond met een 10.  “Het is een beetje surrealistisch. Mijn afstudeerdocent heeft dit niet eerder meegemaakt.” Tien weken lang werkte hij dag en nacht aan zijn installatie. Met als resultaat de Cloud Odyssee. Dat is een machine met als thema kunstmatige intelligentie (AI). “Hij interacteert met de mens en andersom en is op taal en filosofie gebaseerd”, legt Jascha uit.  

Gezichtsuitdrukking
Concreet gaat het zo: de machine vraagt aan jou of je wil bijdragen aan een verhaal. Je scant een QR-code. Je ziet een zin waar een woord in ontbreekt. Je mag in je herinneringen graven en een woord invullen. Aansluitend maakt de machine foto’s van jou. Aan de hand van die foto’s, je gezichtsuitdrukking, bepaalt de Cloud Odyssee wat de toon van een nieuwe tekst wordt die de machine dan laat zien. “Op die manier geef je aan de machine en stukje van jouw ziel weg.”

Jascha kreeg het idee toen hij een bijzonder algoritme ontdekte; de GPT3. Dat bevat honderdduizenden stukken literatuur, 175 miljard aan parameters in totaal. “Dit algoritme is zo goed in tekst dat ik het idee kreeg om mijn afstudeerscriptie met algoritme te schrijven. Je zou kunnen zeggen dat ik heel erg lui ben, maar ik denk dat het heel veel meer werk heeft gekost om het op die manier te doen.”

En dat is ook wat zijn beoordelaars zagen. “Ik voldeed niet aan de criteria, maar ik oversteeg de criteria. En nu moeten ze de criteria aan gaan passen”, glimlacht Jascha. Het meest bijzonder vindt hij zelf dat hij veel risico heeft genomen. “Het heeft goed uitgepakt, maar het had ook anders kunnen lopen.” Jascha heeft inmiddels een baan en met zijn machine hoopt hij een plaatsje te kunnen bemachtigen op de IDFA.

Ritmo Temperale
Lars Gobbens en Ruben van den Hooff hopen met hun installatie ook de boer op te kunnen. In de gang zie je hun beelden van hoge bergtoppen en watervalletjes. Hun gemaakte afstudeerproject heet ‘Ritmo Temperale’ en is in de Alpen gemaakt.

“We leven allemaal graag in onze routine, maar het kan ook anders”, zegt Lars. Met behulp van rustige beelden je in de Alpen wilden ze dat laten zien. “We willen hiermee een besefmoment creëren”, vult Ruben aan. Met hun rugzakken van dertig kilo per stuk beklommen ze de bergen. Ze verzamelden naast beelden ook data van bijvoorbeeld temperatuur en wind. “We willen dat je ervaart hoe het is om buiten ons eigen ritme te leven.”

Ritme
Hun beelden projecteren ze op vijf schermen, zonder muziek, met alleen de geluiden van de bergen. Voor de vijf schermen staan wat stoelen en bankjes. “Hiermee proberen we mensen bewust te maken dat er ook een ander ritme bestaat dan dat we allemaal gewend zijn”, zegt Ruben. “Bovendien is het een spel tussen meerdere schermen en geeft dat ook een nieuwe kijk op filmen.”

Hun eigen ervaring om tussen de bergen te zitten heeft indruk gemaakt. Lars: “Het is heel vet om er te zijn. Je voelt je alleen. Je bent er afhankelijk van het ritme van de bergen.” “We voelden ons soms geïntimideerd door de bergen. Als ik een steen verschoof was je bang dat die berg dacht; ik gooi die steen terug”, vertelt Ruben.

Frictie Dixie
Even verderop staat May de Haas met haar Frictie Dixie. Het is er een die verdacht veel lijkt op de blauwe toiletten zoals we die kennen van onder andere festivals. Hierbinnen is een plek waar studenten met lage eigenwaarde aan de slag kunnen. “Door middel van cognitieve diffusie wil ik hiermee afstand creëren van jou en wat je denkt. Als je continue denkt dat je te dik bent, ga je dat geloven en ga je je er ook naar gedragen.”

Keerpunt
De Frictie Dixie is een geluidsdichte box. Met een knop druk je op ‘start’. Er worden elf vragen gesteld en door hardop antwoord te geven luistert de Frictie Dixie mee. “Het is gezond om hardop tegen jezelf te praten.” Het zijn simpele vragen zoals: hoe voel je je? Dan komt er een keerpunt en vraagt de Frictie Dixie aan je om een positieve draai te geven aan je antwoord. “Wat zou je bijvoorbeeld willen verbeteren?” Uiteindelijk schrijf je je positieve antwoord op de spiegels in de Frictie Dixie.

Het idee kwam omdat May zelf veel last had van haar gedachtes. “Ik geef heel veel om school en dat werd iets te veel. Ik wilde altijd het beste, mooiste en tofste maken maar ging daar helemaal kapot aan. Toen heb ik hulp gezocht bij een therapeut, die ook op die manier werkte. Letterlijk afstand nemen van die gedachte.” Na driekwart jaar ging het beter met May. Nu wil ze studenten op deze laagdrempelige manier helpen. Ze ziet haar Frictie Dixie best in een schoolgebouw staan. “Als je denkt dat je je even niet lekker voelt ga je erin, en kom je er weer fijn uit!

De Graduation Show is nog tot vanmiddag 17.00 uur te zien aan de Lovensdijkstraat 63 in Breda.