Terug naar overzicht

Student in het buitenland: Jannekes keus om naar het buitenland te gaan is haar ‘beste beslissing ooit’

Janneke Duis

Doordeweeks doet Janneke Duis, laatstejaarsstudent Biologie en Medisch Laboratorium Onderzoek in Breda, onderzoek naar kankercellen in Barcelona. In het weekend geniet ze van al het moois van de Spaanse stad, waar ze in totaal bijna een jaar stage loopt.

Eigenlijk was Zweden het land van bestemming voor Jannekes stage in het buitenland. De plannen waren al in de maak, tot corona uitbrak. En toen de seinen weer op groen stonden om naar het buitenland te mogen, had de laatstejaarsstudent het noordelijke land niet meer op de radar. “Veel te koud, ik ging liever naar een warmer land, zoals Spanje”, vertelt Janneke vanuit haar appartement in de Spaanse stad. In eerste instantie twijfelde ze tussen Valencia en Barcelona, maar een vriend vertelde dat die laatste stad echt de moeite waard was. “Eerst ben ik er zelf op vakantie gegaan, om te kijken of dat zo was. Ik was gelijk enthousiast. De stad is groot, mooi en er is genoeg te doen. Dus was de keuze zo gemaakt.”

Longkanker
Janneke doet bij het laboratorium van de Universiteit van Barcelona in totaal bijna een jaar onderzoek bij de ‘Cancer cell biology resourch group’. Haar focus ligt op longkanker en de rol die lactaten spelen bij het ontstaan ervan. “Vroeger dacht men dat lactaten afval waren. Nu komen we erachter dat ze een belangrijke rol spelen bij het ontstaan van longkanker. Samen met mijn team onderzoek ik manieren om ze te kunnen blokkeren, zodat we er hopelijk in de toekomst medicijnen voor kunnen ontwikkelen”, vertelt Janneke. “Superinteressant. Ik heb ook echt het gevoel dat ik met mijn onderzoek bijdraag aan de samenleving.”

Janneke Duis

Laat
Werkdagen in Spanje zien er voor de vierdejaarsstudent iets anders uit dan de gemiddelde dag in Nederland. Haar werkdag begint meestal rond 10:00 uur, om daarna te overleggen met haar begeleider of om aan experimenten te werken. Dan, om 14:00 uur, lunchen ze. “Daar moest ik aan wennen, om zo laat te eten. Om twaalf uur had ik in het begin vaak al trek”, vertelt ze lachend. Na haar lunchpauze werkt ze meestal tot een uur of vijf door, waarna ze met de tram naar haar appartement gaat. Daar woont ze met een vriendin. “In de avond doen we meestal rustig aan. Soms een drankje, of we wandelen wat. Barcelona is groot, ik vind het leuk om dan de stad te ontdekken en te stoppen voor een wijntje of koffie.”

‘Barcelona is groot, ik vind het leuk om dan de stad te ontdekken en te stoppen voor een wijntje of koffie’

Duur
In het weekend is Janneke het liefst met haar vriendengroep, die ze daar heeft leren kennen. Dan koken ze uitgebreid, gaan ze stappen, zoeken ze de soms welkome rust op in buitengebieden van de stad, of gaan ze naar het strand voor zon en drankjes. Daarmee komt ze wel gelijk bij een punt wat ze iets minder vindt aan Barcelona; de hoge prijzen. “Alles is hier duur. De huurprijzen zijn hoog, maar ook het eten is duur. Als je de juiste plekjes weet, kun je best wat goedkoops vinden. Maar ik geef graag veel geld uit en ik wil hier ook niet besparen. Ik wil ervan genieten, nu ik hier ben.’’

Comfort-zone
Waar Janneke ook aan moest wennen, was de “overweldigende stad”, waar ze in haar eentje aankwam. “Ik kende niemand, stond ik daar met mijn koffer. Om je snel thuis te voelen, moet je je echt openstellen, op mensen afstappen. Uit je comfortzone gaan. Dat deed ik zelf ook, in het vliegtuig naar Barcelona zelfs al. Daar hoorde ik iemand Nederlands spreken. En nu zijn we goede vrienden”, vertelt Janneke. Mede door die instelling, leerde ze haar nu bijna-vriend kennen. “Die was bevriend met iemand die ik hier heb leren kennen. Ik stuurde hem een bericht om eens wat te drinken, en van het een kwam het ander.”

Ondanks de hoge prijzen en het moeten wennen in een grote stad in het buitenland, heeft Janneke nog geen seconde spijt gehad van haar keuze. Ze noemt het zelfs haar beste beslissing ooit. “In Nederland zat ik, zeker na corona, in een sleur. Ik wilde eruit en het liefst naar het buitenland. ‘Is dit het leven nou?’, vroeg ik mezelf altijd af toen ik nog bij mijn ouders in Bladel woonde. Daarop trok ik naar Breda, maar ik wilde meer. Dat is Barcelona geworden en bevalt super. De wereld is zo groot, ik wil niet op één plek blijven. Je leert jezelf goed kennen in het buitenland. Daar heb je voor altijd iets aan!”

Punt. Of had jij nog wat?

Meer lezen?