De opa van Guusje Horsten leed jarenlang aan de ziekte van Alzheimer. Daarom gaat de student Finance and Control deze week langs de deuren om te collecteren voor Alzheimer Nederland, een organisatie die zich inzet voor een toekomst zonder dementie. “Als een dierbare alzheimer heeft, voel je je heel machteloos”, vertelt Guusje.
Vier jaar geleden kreeg de opa van Guusje de diagnose alzheimer, maar Guusje en haar familie hadden al langer door dat er iets aan de hand was. “We merkten dat hij veel vergat. Zo vroeg hij iedere keer als we langskwamen dezelfde dingen. Of we met de auto waren en of we nog Ziggo als provider hadden. Soms vroeg hij dat zelfs meerdere keren op een dag.”
Alzheimer is de meest voorkomende vorm van dementie. Volgens Alzheimer Nederland heeft zeventig procent van alle mensen met dementie alzheimer. Bij de ziekte gaan er zenuwcellen in de hersenen kapot en dat verstoort de communicatie in het hoofd. Daardoor krijgt iemand geheugenstoornissen, problemen met taal en moeite met alledaagse handelingen. Er is nog geen genezingsmiddel voor alzheimer.
Collecte
Om op de hoogte te blijven, abonneerde Guusje zich op de nieuwsbrief van Alzheimer Nederland. “Zij doen zo’n goed werk.” In de nieuwsbrief zag de Avansstudent dat je je kon aanmelden voor de collecteweek. “Daar hoefde ik niet lang over te denken, ik wilde graag helpen!”
Samen met haar vader gaat Guusje deze week langs de deuren om geld op te halen. “Bijna iedereen geeft iets. Om die steun te krijgen, voelt zo goed. We hebben ook al aardig wat geld bij elkaar. Via mijn online collectebus heb ik 67 euro opgehaald en ik denk dat in de bus ook ongeveer 60 euro zit. Het geeft me een heel goed gevoel om dit te doen, dus ik ben zeker van plan in de toekomst nog vaker te collecteren.”
Meegaan in het verhaal
Het enige wat je kunt doen als iemand alzheimer heeft, is meegaan in het verhaal. “Als wij tegen opa in zouden gaan, raakte hij zelf in de war omdat hij niet snapte dat hij iets geks deed. Daarom ga je elke keer weer opnieuw mee in het verhaal. Zo heb ik in die tijd wel honderd keer verteld welke studie ik doe.”
Volgens Guusje moet je soms ook om bepaalde dingen kunnen lachen. “Dat maakt het makkelijker om ermee om te gaan. Zo hield opa toen hij alzheimer had ineens van koekjes, terwijl hij daarvoor nooit zoet eten nam. Oma ging eerder naar bed en dan at opa beneden stiekem koekjes. Hij vergat alleen de kruimels op te ruimen. Als oma er dan iets van zei, wist opa van niets.”
Zelf niet doorhebben
De opa van Guusje had eigenlijk nooit door dat hij alzheimer had. “Als we vroegen hoe het met hem ging, zei hij altijd dat alles goed was. Terwijl wij wisten dat het niet zo was.” Later kreeg de opa van Guusje darmkanker waar hij in maart van dit jaar aan overleed. Tegen het eind kreeg de opa van Guusje door dat hij dingen vergat. “In een van zijn laatste dagen was mijn vader bij hem. Toen zei mijn opa dat de artsen toch gelijk hadden en dat hij een beetje op zijn geheugen moest letten.”
Wanneer iemands geheugen niet meer goed werkt, herken je diegene niet meer terug. “Opa kreeg een hele andere blik in zijn ogen. De persoon die je kent, verdwijnt langzaam terwijl hij gewoon nog voor je zit. Dat is heel gek. Het is heel moeilijk om een dierbare zo te zien. Het is echt een rotziekte.”
De collecteweek van Alzheimer Nederland loopt van 6 tot en met 12 november. Tot die tijd kun je geld doneren
Punt. Of had jij nog wat?