Jenita Crielaard behaalde afgelopen zomer haar diploma bij de opleiding Gezondheidszorgtechnologie in Breda. Bij de zorginstelling waar ze haar afstudeerstage liep, bleef ze hangen. “In de zorg moeten we durven veranderen.”
Nadat Jenita afstudeerde bij zorginstelling Mijzo, kon ze er gelijk terecht als zorgtechnoloog. “Ik kreeg de tip dat er een vacature vrij zou komen. Dat sprak me aan en sinds september 2023 ben ik werkzaam bij Mijzo. Ik ondersteun teams en managers bij het inzetten van zorgtechnologie en sociale innovaties.”
“Wij werken bijvoorbeeld met de Momo BedSense”, vertelt Jenita. Dat is een bedsensor onder het matras van een bewoner, die gekoppeld is aan een app. Deze geeft de zorgmedewerker inzicht en overzicht over alle bewoners op de afdeling. De app meet bijvoorbeeld wie er geen teken van leven geeft, of wie er juist veilig en rustig in bed ligt. “Ook zijn we bezig met een opendeurenbeleid door te werken met GPS-systemen bij cliënten die dat nodig hebben.”
Zorgrobot Sara
Jenita hield zich tijdens haar afstudeeronderzoek bezig met een andere zorgtechnologische innovatie, Sara de zorgrobot. Ze won voor haar onderzoek zelfs de MijzoWijzer-prijs voor out-of-the-box-initiatieven binnen de organisatie. “Sara draagt bij aan het welzijn van cliënten. Tijdens de overdracht kunnen zorgmedewerkers de robot inzetten bij cliënten die op zo’n moment onrustig zijn. Sara danst bijvoorbeeld op klassieke muziek of liedjes van vroeger, wat bijdraagt aan rust creëren bij cliënten.”
Er zit volgens de oud-student een groot verschil tussen Sara en het afspelen van muziek via een radio of tablet. Want waarom een zorgrobot inzetten, als dat ook via een ‘goedkoper’ kanaal kan? “Sara heeft armen, een lijfje en een gezicht. Ze vraagt ook aan cliënten of zij een dansje willen doen, of foto’s willen bekijken. Er ontstaat interactie en ze is een vast gezicht op de afdeling.”
Interventiekaarten
Jenita onderzocht tijdens haar afstudeerstage hoe Sara weer ingezet kon worden. De zorgrobot stond namelijk in een hoekje te verstoffen. “Medewerkers hadden het idee dat het vrij moeilijk was om Sara te gebruiken”, zegt Jenita. Ze maakte daarom interventiekaarten voor vijf groepen bewoners. De ene bewoner is nog in de fysieke gesteldheid om spelletjes te spelen, of met Sara ‘op pad’ te gaan door een filmpje te tonen van een wandeling door het park, de ander heeft het meest baat bij muziek luisteren.
“Aan elke doelgroep is een profiel gekoppeld, die automatisch een geschikt programma start”, legt Jenita verder uit. “Het indelen van de bewoners in interventiekaarten, gaat aan de hand van een beslisboom die zorgmedewerkers kunnen volgen. Het was mijn doel om de inzet van Sara zo gemakkelijk mogelijk te maken voor hen.”
Vast patroon
Het is belangrijk dat zorginstellingen kijken naar technologische innovaties, zegt de oud-student. Ze voorziet namelijk in de nabije toekomst een grote verandering in de zorg. “Ik denk dat we minder aan het bed staan en dat gaat worden opgevangen door technologie. En familie zal meer betrokken worden. Dat is onvermijdelijk omdat er minder zorgpersoneel is terwijl er meer ouderen zijn. We moeten daarom willen én durven veranderen en niet in een vast patroon blijven hangen.”
Inmiddels werkt Jenita op een andere locatie dan waar ze afstudeerde. Ook al zit ze pas aan het begin van haar loopbaan, toch heeft ze goed voor ogen wat ze met haar toekomst in de zorg wil. “Ik wil graag dicht bij de werkvloer blijven, in de praktijk blijven werken. Dan zie ik direct resultaat, zowel negatief en positief. Ik wil zelf zien wat een innovatie doet en teweeg brengt.”
Punt. Of had jij nog wat?