Talloos dakloos was de naam van de foto-expositie afgelopen dinsdag aan het Hervenplein in Den Bosch. Tweedejaarsstudenten Puck Springvloed, Sara Ameziane, Serish Hathie en Iris Bervoets van de opleiding Social Work in Den Bosch hoopten met deze expositie stigma’s rondom dakloosheid weg te nemen.
De expositie was te bezoeken van 14:30 tot 17:00 uur in lokaal TA002 aan het Hervenplein in Den Bosch. In het lokaal hingen tien foto’s van onderwerpen gerelateerd aan dakloosheid. De fietsenstalling bij het centraal station in Den Bosch bijvoorbeeld, waar daklozen volgens de studenten dagelijks bedelen. Of een doodlopend paadje met graffiti, dat een plek biedt voor daklozen om zichzelf fysiek en emotioneel te kunnen verschuilen. De foto’s zijn gemaakt door de studenten zelf en een fotograaf van Springplank. Dat is een maatschappelijke opvang in Eindhoven, Tilburg, Den Bosch en Breda. Hun doel is om dak- en thuislozen weer zo zelfstandig mogelijk te laten leven. In samenwerking met de Springplank hebben de studenten hun onderzoek afgerond en omgezet naar een expositie.
Vooroordelen
Vanuit de opleiding Social Work moesten de studenten een maatschappelijk onderzoek doen. De tweedejaars deden onderzoek naar de problemen die daklozen ervaren en op welke manier de groep zelf in actie kan komen. Ook onderzochten ze het aantal daklozen in Nederland en de verschillende oorzaken waardoor iemand dakloos wordt, zoals het niet kunnen vinden van een woning. “Wij wisten voorafgaand aan ons onderzoek eigenlijk nog niet veel over deze doelgroep”, vertelt Sara. “Er is weinig aandacht voor daklozen. Daarom kozen wij dit onderwerp”, vult Puck aan. Voordat de tweedejaarsstudenten begonnen aan hun onderzoek, hadden zij ook vooroordelen: “Daklozen hebben het vaak aan zichzelf te danken. Daklozen zijn lui en willen niet werken, anders zaten ze nu niet in deze situatie.”
‘Oh wat vies’
Het doel van de expositie was het bespreekbaar maken van dit soort stigma’s. De groep koos voor een foto-expositie om beter te kunnen peilen wat de bezoekers vinden van deze doelgroep. “Een expositie biedt de mogelijkheid om direct in gesprek te gaan met de bezoekers en hun reacties te observeren.” Dit helpt de groep studenten te begrijpen hoe het onderwerp ontvangen wordt. “Deze interacties waren moeilijker te realiseren met bijvoorbeeld een video over daklozen.” Door middel van foto’s en stigma’s over dakloosheid met uitleg op papier eronder, wilden de studenten bezoekers laten nadenken over het onderwerp. “Wij willen niet dat mensen denken: oh wat vies.” Door een foto te laten zien van een vieze garage, een plek waar een dakloze slaapt, hoopt de groep dat de bezoekers meer zien dan een afgelegen vieze plek. Ze willen dat mensen begrip opbrengen voor de reden dat iemand noodgedwongen daar de nacht doorbrengt.
Geen controle
Don’t judge a book by it’s cover. Dat is de les die de tweedejaars hebben geleerd na hun onderzoek. “Wij weten nu dat mensen vaak geen controle hebben over de situatie. Wij zijn de toekomstige hulpverleners en moeten dit soort vooroordelen voor ons houden en niet altijd geloven.”
Punt. Of had jij nog wat?