Namens alle klasgenoten van Tom Frissen, deeltijdstudent Technische Bedrijfskunde.
Met groot verdriet hebben wij kennisgenomen van het overlijden van onze klasgenoot, medestudent en grote vriend Tom Frissen.
Tom was een zeer welkom en een onmisbaar deel van onze klas. Hij stond midden in de groep, wist mensen te verbinden en nam vaak het voortouw. Met zijn openheid en zijn lef om te zeggen waar het op stond, gaf hij woorden aan wat velen dachten of voelden. Daarmee bracht hij helderheid en energie in de samenwerking. Hij kwam altijd met een lach de klas in. Zijn eerste vraag was vaak: “Hoe is ‘t chef?”
De studie deed hem goed. Vooral de afwisseling, dan was hij blij weer even met iets anders bezig te zijn dan enkel zijn werk.
Zijn aanwezigheid maakte onze groep sterker. Tom liet zien dat jezelf zijn en dicht bij je overtuigingen blijven een kracht is. Hij wist anderen daarin mee te nemen en liet zien dat je met daadkracht en eerlijkheid veel kunt bereiken. Daarnaast stond hij altijd klaar om zijn medestudenten te helpen.
Tom was naast daadkrachtig ook vaak geduldig en kon goed op langere termijn plannen. Hij had daardoor vaak met alle valkuilen rekening gehouden en kon dan vaak op voorhand al anticiperen. Gezegd mag worden dat wanneer Tom iets zei te doen, het hem ook ging lukken. Opgeven was geen optie!
Als we daarom van iemand zeker kunnen stellen dat hij er alles aan ging doen om zijn diploma te behalen, dan was het Tom. Hij ging ervoor, altijd 100% en die kracht inspireert ons allemaal.
Wij zijn ongelooflijk dankbaar voor de momenten die we samen met Tom mochten beleven. Zijn enthousiasme, zijn betrokkenheid, zijn doorzettingsvermogen en zijn (soms botte) humor, zullen we ons blijven herinneren.
Hij is onlosmakelijk verbonden met onze groep.
Tom, altijd met een glimlach en altijd zijn duim omhoog!
Onze gedachten gaan uit naar zijn familie, vrienden en allen die hem lief waren.
Punt. Of had jij nog wat?