Terug naar overzicht

Stage op dovenschool in Amerika; ‘Iedereen moet kunnen gebaren in deze school’


Cathy Geurts, derdejaarsstudent Sociaal Pedagogische Hulpverlening in Den Bosch, loopt stage in Amerika bij The Rochester School for the Deaf. De stage is voor haar extra bijzonder omdat Cathy zelf doofblind is.

“Ik ben officieel doofblind omdat ik een progressief syndroom heb. Op dit moment functioneer ik nog als een zwaar slechthorende en redelijk slechtziend”, vertelt Cathy. “Dat houdt in dat ik ’s nachts niet veel zie, ik het moeilijk vind om gebaren te lezen als iemand een wit shirt aan heeft vanwege te weinig contrast en ik kan niet ver zien. Een-op-een kan ik prima communiceren maar zodra het meer mensen worden, versta ik het niet meer.”

Al sinds de start van haar studie wil Cathy, vanwege haar eigen aandoening, stage lopen bij een universiteit of school voor en door doven. Online zocht ze naar scholen om uiteindelijk in Rochester uit te komen. “Ik begeleid studenten in hun persoonlijkheidsontwikkeling en ontwerp daar programma’s voor. Tijdens lessen social skills leer ik ze over hoe ze problemen kunnen oplossen en ik neem deel aan vergaderingen over de mentale problemen van studenten en hoe we dit kunnen aanpakken.”

Hele ervaring
Op de school studeren ongeveer 140 studenten van 4 tot en met 22 jaar oud. Als ze afstuderen kunnen ze naar college, vergelijkbaar met ons hbo en mbo. “Het is een hele ervaring om in een omgeving te zijn waar de dove identiteit heel sterk is. Iedereen kan en moet kunnen gebaren in deze school.”

Om de Amerikaanse gebarentaal, die net als de Nederlandse taal verschilt van de Amerikaanse, onder de knie te krijgen volgde Cathy voor vertrek een speciale cursus. Beperkingen van haar handicap ervaart ze weinig. “Het gaat eigenlijk prima. In een vergadering is het soms lastiger omdat ik vooral met horende collega’s zit. Ze praten dan met gebaren erbij. Als ze soms vergeten te gebaren, moet ik ze er wel eens op wijzen.”

Progressieve aandoening
De aandoening van Cathy is progressief en zal zich de komende jaren nog ontwikkelen. “Ik word langzaam doofblind. Het gehoor en oor staan in combinatie met elkaar. Als de een verzwakt, zal de ander dat ook doen. Op het moment gaat het heel langzaam. Ik hoop dat mijn zicht bijgeschaafd kan worden met een bril zolang het nog kan. Momenteel heb ik -7. Wat betreft gehoor ben ik steeds meer afhankelijk van gebarentaal.”

“Hier is het inmiddels zomer. Het is zo’n dertig graden en erg fijn om hier te zijn. Ik verblijf in een kamer via Airbnb. Niet bepaald goedkoop, maar het was niet anders. De stad is een beetje saai, maar met vrienden met de auto erop uitgaan is wel leuk. Bijvoorbeeld Syracuse of Niagara Falls bezoeken. Amerika is echt anders. Ik ben er al vaker geweest maar nog nooit voor zo’n lange tijd.”

Toegankelijkheid zorgsector verbeteren
Cathy loopt nog stage tot eind juni. “Ik hoop dat ik terugkom als een sterker persoon met de wil om toegankelijkheid, met name in de zorgsector, te verbeteren. We lopen er nog wel eens tegen aan dat mensen in de zorg niet weten hoe ze met ons moeten communiceren. Ik wil die barrière weghalen en laten zien dat het heus niet zo moeilijk hoeft te zijn.”

Punt. Of had jij nog wat?

Femke Gijsbers

Cathy, wat leuk om zo even over jouw ervaringen daar in de USA te lezen. Je gedrevenheid werkt aanstekelijk. Ik hoop dat je daar, net zoals hier, een inspiratiebron voor velen bent! Enjoy your last weeks overthere :-) see you in september!

2018-06-08 10:48:49

Meer lezen?