Schrijven helpt Avansdocent Inge bij het verwerken van het verlies van haar moeder

Avansdocent Inge Duine houdt een online blog bij over het overlijden van haar moeder en daaropvolgende rouwproces. Voor zichzelf, om het te verwerken, maar ook voor lotgenoten én de studenten die ze lesgeeft. ‘’Het is een uitlaatklep en een soort verwerking.’’

Praten over emoties, dat was bij Inge Duine en haar familie niet echt gebruikelijk. Echt iets voor Zeeuwen, vertelt ze. En dat terwijl de Avansmedewerker daar veel behoefte aan had, zeker toen haar moeder ernstig ziek werd. ‘’Ik was aan het worstelen en dat kwam tot een uitbarsting toen ze overleed. Ik wilde er iets mee doen en schrijven deed ik sinds mijn studententijd al. Zo won ik ooit een schrijfwedstrijd en schreef ik boeken. Toen dacht ik: ik begin een blog.’’

Verwerking
Op haar blog schrijft de AD-docent Human Resource & Management (HRM) over wat ze in haar leven meemaakte, beschreven vanuit verschillende perspectieven. Zo schrijft ze ene keer vanuit haar eigen perspectief, dan weer vanuit dat van haar zoontje. ‘’Vooral het ziekte- en sterfproces van mijn moeder’’, vertelt Duine, die het in eerste instantie vooral voor haarzelf doet. Wanneer ze begint te tikken, voelt dat bijna als therapie. ‘’Het is een uitlaatklep en een soort verwerking. Dat is heel fijn. Ik vind het ergens ook leuk om op te schrijven. Dat klinkt ergens stom, want het onderwerp is niet leuk. Maar het is mooi dat ik uit iets wat heel verdrietig is, iets haal waardoor ik er een beetje zin aan kan geven. Wat ik vroeger niet kon, praten over wat ik voelde, kan ik op deze manier wel.’’

Connectie
Met het online delen van haar ervaringen hoopt ze anderen die iets heftigs in hun leven meemaakten, ook een model aan te bieden hetzelfde als haar te doen en mensen te helpen om hun levensverhaal te schrijven. ‘’Het delen van je levenservaringen zorgt voor een connectie met anderen en begrip. Het is goed om je verhalen met elkaar te delen’’, legt Duine uit, die door het opschrijven van haar gevoelens ook steeds vaker in gesprekken naar buiten treedt met haar emoties. Zo schreef ze een blog over het moment dat ze aan het begin van dit collegejaar aan haar studenten vertelde dat haar moeder was overleden, en daardoor dus geen al te leuke vakantie had gehad.

‘’Dat zou ik een aantal jaar geleden nooit hebben gedaan. Als docent vond ik dat je je professioneel moest opstellen, mijn studenten hoefden dat allemaal helemaal niet van mij te weten. Nu dacht ik: ik laat zien dat ik mens ben en dat docenten ook heftige dingen meemaken. De studenten reageerden daar heel begripvol op.’’

‘Nu dacht ik: ik laat zien dat ik mens ben en dat docenten ook heftige dingen meemaken’

Praten
Hoewel er op het blog van Duine al heel wat verhalen staan, is het blog zelf pas een week in de lucht. Tot nu toe heeft ze zo’n 400 hits op de site gehad, wat niet betekent dat het blog ook 400 bezoekers heeft gehad die alles hebben gelezen. ‘’Maar dat vind ik ook niet het belangrijkste. Natuurlijk is het fijn als lezers het mooi vinden, het belangrijkste vind ik dat dat je met elkaar over dit soort dingen kunt praten.’’

Schaatsen
De onderwerpen die nu op haar blog voorbijkomen zijn vooral zwaar. Ziekte en dood staan tot nu toe vrijwel altijd centraal. In de toekomst wil ze ook luchtige onderwerpen aansnijden, zoals haar liefde voor schaatsen. ‘’Als je op je leven terugblikt, bestaat het niet alleen uit dood en verderf. En van alleen maar schrijven over de dood word je ook niet vrolijk. Er zijn gelukkig ook dingen die erg leuk zijn!’’

Haar ervaringen en woorden hoopt ze ook in te kunnen zetten in haar lessen als docent HRM in Roosendaal. Haar studenten komen later immers te werken op een HR-afdeling of personeelszaken. ‘’Een van de aspecten van hun werk wordt omgaan met mensen die niet lekker in hun vel zitten of die thuis iets hebben. Het is goed voor ze om de mens achter de mens te zien en daar begrip voor op te brengen.’’