Het jaar 2021 zit er bijna op. Punt gebruikt deze laatste lesweek om met eerder geïnterviewde studenten en medewerkers terug te blikken op het jaar, dat net als vorig jaar grotendeels in het teken stond van corona. In de vierde aflevering praat de nieuwe voorzitter van het College van Bestuur van Avans Philippe Raets met Punt. Hij vertelt hoe zijn eerste honderd dagen zijn verlopen op de school die dit jaar voor de tiende keer tot beste hogeschool van Nederland is uitgeroepen.
Om daar maar meteen mee te beginnen: ben je trots op dit behaalde resultaat?
“Jazeker, het is het werk van de organisatie, niet van mezelf. Het niveau van Avans is heel hoog en de student wordt op nummer één gezet. Er is een heel intrinsieke drive, je merkt dat iedereen het goed wil doen. Het is een club van mensen die van aanpakken weet en kwaliteitsbesef heeft.”
Je kwam in een organisatie terecht die volop in ontwikkeling is en een plan heeft: de Ambitie 2025. Je sprong op een rijdende trein. Hoe voelt dat?
“Het plan Ambitie 2025 staat, klopt en deugt. Ik ga daar geen komma aan veranderen. Ik zou wel een extra slinger willen geven aan ingewikkelde punten die meer aandacht behoeven. Dan heb ik het over thema’s zoals inclusiviteit en diversiteit, internationalisering en duurzaamheid.”
Als je dieper ingaat op de thema’s inclusiviteit en diversiteit, hoe zie je dat voor je?
“Dat zijn thema’s die bovenaan de waardeladder staan wat mij betreft. Als ik kijk naar multiculturele diversiteit zegt mijn gevoel dat we een slag kunnen maken. In het volste besef dat demografisch gezien Brabant anders is dan de randstad, ‘missen’ we studenten. Ik ben benieuwd of studenten met een multiculturele achtergrond, die vier jaar hbo willen gaan doen, aarzelen of ze naar de beste hogeschool van Nederland willen of dat ze twintig minuten de trein pakken en naar de Hogeschool Rotterdam gaan. Ik denk dat studenten zien dat op andere scholen de samenstelling anders is. En dat zijn vragen waarop ik het antwoord niet weet, maar die we wel gaan uitzoeken.”
“Maar diversiteit is meer. Dat is ook onze LHBTIQ+-community, oud, jong of studenten met een handicap. Op veel fronten doen we het goed. We accepteren iedereen binnen Avans, dat is onze grondhouding. Om toekomstbestendig te zijn heb ik wel het gevoel dat we meer kunnen doen op dat gebied.”
Een nieuwe lockdown, de anderhalve meter, online lessen; voor studenten is het geen pretje om in deze tijd te studeren. Wat wil je tegen de studenten zeggen?
“Ik wil oprecht dat het met de 37 duizend studenten goed gaat. In deze lastige periode vraag ik ze om de sores niet voor zichzelf te houden maar te delen. Voer het gesprek in en buiten de school. Je kunt niet alles zelf oplossen.”
Hoe zal het de komende jaren gaan?
“Ik heb lang gedacht dat corona wel een keer onder controle zou komen. Maar dat is te optimistisch. Ik denk dat we er ook in de komende collegejaren nog mee moeten dealen. Avans is competent gebleken om met een crisis om te gaan, kijkend naar de vorige lockdown. Maar het voelt ook bedrukkend, een last op de schouders en het dempt de levensvreugde.”
Je zei in september, toen je net bij Avans begon, in een warm bad te zijn terecht gekomen. Voelt dat nog altijd zo?
“Ik ben heel warm onthaald. Het was spannend om te beginnen. Je solliciteert op basis van gesprekken en een stapel papier, daarna moet het ook nog klikken. En dat doet het. Na drie maanden ben ik blij met mijn keuze. Ook mijn omgeving merkt dat; Ik ben blij, actief en vrolijk en praat met plezier en trots over mijn werk. Ik heb nog niet vaak op mijn werkkamer in Tilburg gezeten maar heb juist rondgelopen. Toch heeft de kamer wel een opfrisbeurt gekregen. Mijn voorganger (Paul Rüpp, red.) heeft er twaalf jaar gezeten; de poten vielen zowat onder de tafel vandaan.”
Over een paar dagen is het Kerstmis. Wat ga je doen?
“Ik was van plan om met mijn vrouw en twee dochters een mooie kerst te beleven. Ik zou bœuf bourguignon serveren. Maar helaas, er is in het gezin nu iemand die positief is getest. Dus we kunnen niet bij elkaar zijn.”
Punt. Of had jij nog wat?